عشق به شهر ودیارم مرا واداشت تا کتاب « رها زمنت باران » را گرد آوری کنم . کتابی که پس از چند سال معلوم شد نیازی جدی به جرح و تعدیل داشته و دارد . برای تدوین کتاب، منابع شفاهی، کتبی و نشریات بسیاری را طی مدت 10 سال جستجو کردم . درکتاب « ترانه سرایان بوشهر» اثر آقای حیدر عرفان ، به نام آقای ابراهیم احمدی رسیدم و نامش را در فهرست قرار دادم . بعد ها شماره ی منزلشان را از مخابرات سعد آباد دشتستان به دست آوردم و بالاخره شماره ی خودش را که در جزیره ی خارگ کار می کرد. پس از قرار و مدارها و گفتگوها ، ایشان زندگی نامه و اشعار ش را به صورت دست نوشته در اختیارم قرار داد که در کتاب خانه ام موجود است . کتاب که چاپ شد ، آقای خدابخش صفادل از نیشابور تماس گرفت و مدعی شد که غزل « تا سمرقندی چشمان تو یاهو زده ام» صفحه ی 44 از اوست . مدرک خواستم که ارسال کرد. شماره ی آقایان احمدی و صفا دل را به یکدیگر دادم و خودشان را روبرو کردم و بالاخره آقای احمدی اعتراف کرد که غزل یاد شده از آقای صفا دل است . تا این که آقای عبدالمجید زنگویی کتاب « نگاهی تازه به دریا » رباعی امروز ایران را منتشر کرد . این بار آقای محمد تقی جنت امانی از تهران با من تماس گرفت و مدعی شد رباعی « من بغض شکسته ی خدا را دیدم » که در صفحه ی 62 کتاب آقای زنگویی ، به نام آقای ابراهیم احمدی و به نقل از کتاب رها زمنت باران آمده ، از ایشان است که مدارک را نیز ارائه کرد . اینجانب دراین جا ضمن پذیرش اشتباهات خود و عذر خواهی از مردم شریف دشتستان و استان بوشهر ، از محققین محترم ، خوانندگان عزیز و تمام کسانی که کتاب « رها زمنت باران » را در اختیار دارند می خواهم که صفحات 42 تا 47 را حذف کنند .

با احترام

محمد غلامی 

 نوشته شده توسط محمد غلامی در شنبه 92/7/6 و ساعت 12:47 عصر | نظرات دیگران()